- çanaqlı
- sif. Çanağı olan, bədəni çanaqla örtülmüş (bax çanaq 2-ci mənada). Çanaqlı bağa. Çanaqlı ilbiz. – Çanaqlı yastıca yarpaq yığımına başlanan zaman öz yumurtalarını salır. «Çay bitkisi».
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
deşdebokul — (Bakı) çanaqlı bağa. – Deşdebokullar dayi bağda üzüm qoymiyib, hamısını yi:b … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti